تروريست حقيقي

وی در حالی که به مراسم ترحیم نلسون ماندلا، رهبر ضد آپارتاید افریقای جنوبی اشاره داشت، افزود: «ما در افریقای جنوبی دیدار کردیم اما سخنی نگفتیم.»

رئیس جمهور افغانستان در ادامه، ارتباط کابل و واشنگتن را در این مدت محدود به نامه دانست و گفت: «نامه‌هایی در این مدت رد و بدل شده‌ است.»

عمق شکاف و اختلاف میان کابل و واشنگتن با امتناع کرزی از امضای توافق به اصطلاح امنیتی با امریکا که حضور هزاران نظامی خارجی را بعد از مهلت مقرر خروج در سال ۲۰۱۴ میلادی تداوم می‌بخشد، روند فزاینده داشته است.

کرزی گفت: «پولی که می‌بایست آنها به پلیس پرداخت کنند، به شرکت‌های امنیتی خصوصی دادند که این امر موجب شکل گیری شبه‌نظامیانی شده است که مسبب بی‌نظمی، فساد و سرقت در بزرگراه‌ها بوده‌اند.»

رئیس جمهور افغانستان افزود، نیروهای تحت فرمان امریکا سپس جنگ روانی نظام‌مندی را علیه مردم ما آغاز کردند که زمینه را برای خروج پول افغانستان به خارج از کشور فراهم کرد.

وی تصریح کرد: در کل نیروی خارجی تحت فرمان امریکا در برقراری امنیت به ویژه در هلمند، موفق نبوده است.

کرزی همچنین هرگونه بیم و نگرانی درباره توقف کمک مالی غرب به افغانستان بر سر امتناع وی از امضای توافق امنیتی را رد کرد و گفت: «پول همه چیز نیست. اگر به شخصه از من سوال شود، ترجیح می‌‌دهم به جای زندگی در بلاتکلیفی و خطر، در فقر زندگی کنم.»

چاک هیگل، وزیر دفاع امریکا روز چهارشنبه یاس و ناامیدی شدید خود را از کرزی به خاطر تعلل در روند امضای توافق دو جانبه با امریکا موسوم به «توافق دوجانبه امنیتی» (بی.اس.ای/ BSA) ابراز کرد.

وی در عین حال کرزی را رئیس جمهور منتخب یک کشور مستقل دانست و گفت، توان واشنگتن برای نفوذ بر تصمیمات وی محدود است.

رئیس جمهور افغانستان امضای توافق‌نامه دوجانبه امنیتی را به شروطی خاص از جمله تضمین واشنگتن مبنی بر خودداری از هرگونه حمله بیشتر به خانه و کاشانه افغان‌ها منوط کرده است.

کرزی این شروط را درخواست لویی جرگه، عالی‌ترین نهاد تصمیم‌گیرنده در افغانستان دانسته است.
رئیس جمهور افغانستان ۲۴ نوامبر ۲۰۱۳ میلادی در سخنرانی خود در لویی جرگه گفت، اگر نیروهای نظامی امریکا حتی یک بار دیگر در عملیات‌ نظامی خود خانه‌های مردم افغانستان را هدف قرار دهند، توافقی در کار نخواهد بود و ما بی.اس.ای را امضا نخواهیم کرد.

امریکا و متحدانش هفت اکتبر ۲۰۰۱ میلادی در بخشی از طرح امریکایی به اصطلاح جنگ با تروریسم، به افغانستان حمله کردند. رژیم طالبان در این جنگ سرنگون شد، اما نیروهای خارجی به رغم گذشت دوازده سال همچنان در برقراری امنیت در این کشور ناموفق بوده‌اند.