اسناد تازه انتشار یافته‌ از پلیس آمریکا از موضوعی پرده بر می‌دارد که سالهای طولانی موضوع تحقیقات و گمانه زنی‌های فراوانی بوده است.


  جام فرهنگی؛ خبرگزاری فارس نوشت: آیا «نماد جنسی هالیوود» قربانی تروریسم دولتی آمریکا شد؟   اسناد تازه انتشار یافته سازمان تحقیقات فدرال آمریکا (اف بی آی) از موضوعی پرده برمی‌دارد که سال های طولانی موضوع تحقیقات و گمانه زنی‌های فراوانی بوده است: یعنی ارتباط یکی از هالیوودی‌های سرشناس دهه‌های 1950 و 1960 با حزب چپ کمونیست آمریکا و فعالیت‌های چپ گرایانه وی.   «مرلین مونرو» که اغلب از وی به عنوان «نماد جنسی» سینمای هالیوود در دهه‌های 1950 و 1960 یاد می شود، همانند بسیاری از دیگر دست اندرکاران آن سالهای سینمای هالیوود، زیر ذره بین موشکافانه اف بی آی قرار داشت تا مبادا به عنوان ابزاری در جهت رشد کمونیسم، که اصلی ترین هراس آمریکا در سالهای موسوم به جنگ سرد (بین سالهای 1945 تا 1991) بود و مبنای مناسبات سیاست خارجی این کشور را تشکیل می داد، مورد استفاده قرار گیرد.   گزارش‌های جسته و گریخته ای از تحقیقات آن سالهای «اف بی آی» موجود است که بیش از آنکه کمکی به روشن شدن موضوع ارتباط مونرو با جنبش‌های کمونیستی کنند، به سردرگمی در این پرونده منجر می شوند.   به عنوان نمونه، سازمان تحقیقات فدرال، در گزارشی به تاریخ ژوئیه 1962، یعنی درست یک ماه پیش از مرگ مشکوک مونرو، نوشته است: «دیدگاه‌های سوژه تماماً و آگاهانه، گرایش‌های چپ دارند.»   علی رغم این، در همین گزارش آمده است: «اگر حزب کمونیست فعّالانه استفاده ای از وی کرده باشد، فعّالان جنبش در لس آنجلس اطّلاعی از آن ندارند» که میزان دقیق ارتباط وی با جنبش‌های کمونیستی را همچنان در هاله ای از ابهام نگاه می دارند.   مرگ مشکوک این ستاره سرشناس سینمای هالیوود در پنجم اوت سال 1962، امّا، به انگیزه ای تبدیل شد تا تنور بحث‌های مربوط به ارتباط‌های وی با جنبش‌های کمونیستی آمریکا همچنان داغ بماند، به ویژه آنکه فعّالان سرشناس بسیاری بودند که در سال های تنش‌های سرد نظامی و سیاسی آمریکا با شوروی سابق قربانی عملیات تروریستی مخفیانه آمریکا می شدند.   دلیل مرگ مونروی 36 ساله خودکشی مسمومیت حاد ناشی از مصرف ماده باربیتورات اعلام شد؛ امّا بسیاری از کارآگاهان آن زمان، از جمله «جک کلمونز» ـ اولین افسر اداره پلیس لوس آنجلس  که بر سر صحنه مرگ مونرو حضور یافت ـ آن را رد کرده و قتل را عامل مرگ وی اعلام کردند.   جنازه مرلین مونرو در سردخانه   تلاش‌های مستمر برای افشای اطلاعاتی که بتواند کمونیست بودن مونرو و به تبع، انگیزه‌های قتل وی را آشکار سازد، به درهای بسته اف بی آی می خورد، اما خبرگزاری آسوشیتدپرس در اوت سال گذشته از اف بی آی خواست تا به مناسبت پنجاهمین سالگرد درگذشت مونرو اسناد تحقیقات مربوط به وی را افشا کند.   بر اساس اسناد افشا شده، اف بی آی نظارت و پایش مونرو را بعد از موفقیت وی در فیلم «خارش هفت ساله» در سال 1955 که وی را به عنوان بزرگترین نماد جنسی جهان بر سر زبان ها انداخت، آغاز کرده است.   «مورلین مونرو» پیش تر آشکارا از تنفرش از «ادگار هوور» مدیر وقت اف بی آی سخن رانده و زبان به تحسین فعالیتهای رواج یافته در چین گشوده بود؛ ضمن اینکه او خشمش را از رواج مک کارتیسم کمونیست ستیزانه در سینمای هالیوود که در غیاب ادلّه کافی بسیاری از شهروندان آمریکا را به کمونیست بودن و همدلی با کمونیسم متهم می کرد هم پنهان نکرده بود.   جاسوس‌های اف بی آی که این گرایش‌های ستاره پرطرفدار آمریکایی را زنگ هشدار قلمداد کرده بودند، تحقیقات گسترده ای هم درباره روابط فردی و سفرهای وی آغاز کردند که در اسناد مذکور به آنها اشاره شده است.   اسناد مذکور نشان می دهند دوستی مونرو با «فردریک واندربیلت فیلد» یکی از فعّالان حزب کمونیست منشأ نگرانی‌های عمده ای برای اف بی آی بوده است. «فردریک واندربیلت» عضو خانواده ای ثروتمند بود که به خاطر ظنّ گرایش‌های چپ خود از ارث محروم شده بود.   مونرو در خلال سفری به مکزیک برای خرید مبلمان با فردریک فیلد آشنا شده بود و اف بی آی هم  «علاقه دو جانبه ای» که بین آنها شکل گرفته بود را تحت نظر قرار داد.   در اسناد اف بی آی آمده است: «این وضعیت نگرانی زیادی در بین اطرافیان خانم مونرو و از جمله در میان گروه کمونیست‌های آمریکایی در مکزیک شده بود.»   فدرریک فیلد در خاطرات شخصی اش گفته است او و همسرش، خانم مونرو را در خریدها و در رستوران همراهی می کرده اند. در این خاطرات تنها به یک یا دو جمله سیاسی از خانم مونرو بر می‌خوریم که در نوع خود جالب توجه هستند.   جنازه مرلین مونرو   پایگاه 598 هم به نقل از فارس افزود: فدریک فیلد در کتاب «از چپ به راست» می نویسد: «او بیشتر از خودش می‌گفت و از بعضی افرادی که برای او مهم بوده ‌اند یا هنوز هستند. از این گفت که جنبش حقوق مدنی و برابری سیاهان برایش اهمیت بسیاری دارد و از تحسین بسیارش برای آن ‌چه در چین می‌گذرد، از خشمش از کمونیست‌ ستیزی و مک‌ کارتیسم و نفرتش از جی. ادگار هوور (مدیر اسبق اف بی آی)».   اشاره‌ ی مونرو به «نفرتش» از هوور می ‌تواند به این معنی باشد که او از تعقیب گسترده‌  خود توسط اف. بی. آی باخبر بوده است.   یکی از مواد جدیدی که این اسناد برای اولین بار آشکار می کنند و پیش از این هیچ اطلاعی در مورد آنها وجود نداشت تقاضای مونرو به همراه گروهی دیگر از هنرمندان چپ‌گرا برای دریافت ویزای شوروی بود.   افراد مشهور دیگری که در لیست نظارت و پایش اف بی آی قرار گرفته بودند، چارلی چاپلین و آرتور میلر که زمانی همسر مونرو بود را شامل می شدند.     افشای این اسناد را می توان نمونه ای از آنچه در دهه 50، یعنی در اوج جنگ سرد، به رهبری سناتور مک کارتی، برای تجسس و حذف عقاید کمونیستی در آمریکا و هالیوود جریان داشت، دانست.   انتشار این پرونده درباره مونرو اگر با انتشار سایر پرونده‌های مشابه پی گرفته شود می تواند جزئیات مرگ مشکوک وی و ارتباط آن با تروریسم دولتی آمریکا در خلال جنگ سرد را روشن سازد.